ما در محله آوالاباری از محله‌های تاریخی تفلیس که به خاطر کلیسای متخی شهرت دارد، زیر پای مادر گرجستان (کارتلیس ددا) در دامنه تپه‌های سولولاکی با معابر تنگ و خانه‌های قدیمی نیمه‌ویران سکونت داشتیم. در دوران‌های قدیم در این محله قهوه‌خانه‌ها و کافه‌های زیادی وجود داشت که حالا به یکی دو قهوه‌خانه و چند بار و تعدادی سالن ماساژ و بقالی‌ها و سوپرمارکت‌های بی‌رونق برای گردشگرها تنزل پیدا کرده اما همچنان حال و هوای تفلیس قدیم را می‌توان در آن سراغ گرفت.
ادامه